خاليِ دستانت را به من بسپار ، تا عاشقانه نواختن را به انگشتان هميشه زخمي ات بياموزم ؛ تا به آنها بياموزم چگونه طرحي از عشق بزنند . دستانت ، اگر زبرند و خشن ، اگر پينه بسته و مرگ پذير ، اگر آشنا با فقر ، اگر پركينه از خيانت .. اگر ... و اگر ...... نترس ، به من بسپارشان تا به آنها بياموزم كه چگونه محبت را بر حرير سبز احساس گلدوزي كنند . دستانت را ، دستان تنها و پر مهرت را بسپار به من ؛ گيتار دلت نوازنده مي خواهد - اين را خيلي وقت است كه مي دانم .. كه مي داني . پس دستان كوچكت را به من بسپار تا به آنها ياد بدهم چگونه بر تن فقر مشت بكوبند ؛ آنها را به من بسپار و مطمئن باش دستان من و دستان تو ، بر فراز بلندترين بام ، بوم خوشبختي را به زيباترين رنگ آغشته مي كنند .. به رنگ ماندگارِ عشق .