بهار خانم
ما ، در هیات پروانه ی هستی ، با همه ی توانایی ها و تمدن هامان شاخکی بیش نیستیم ! برای زمین هفتاد کیلو گوشت با هفتاد کیلو سنگ هیچ تفاوتی ندارد . یادمان باشد کسی مسئول ِ دلتنگی ها و مشکلات ما نیست ! اگر ردِ پایِ دزد آرامش و سعادت را دنبال کنیم سرانجام به خودمان خواهیم رسید که در انتهای هر مفهومی نشسته ایم و همه ی چیزهای تلنبار مربوط ونامربوط را زیر و رو می کنیم**
نه ماهم بود که به دنیا اومدم اما نامردا این نه ماه رو توی اون هاگیر واگیری مالوندن و سنم رو از صفر شروع کردن(اگه میخوای بیشتر از من بدونی روی شناسنامه ی پرنس بالای صفحه کلیک کن)
با دستای خسته نوشته
بهار خانم
بازگشت دوباره
|
دوشنبه 90 تیر 13 ساعت 1:18 صبح |
|
میخوام بعد دو سال برگردم شروع کنم... اما چطوری نمیدونم... نوشته های سابقم رو که میخونم خندم میگیره از اون لحن های بچه گانه پرنسس دیگه کوچیک نیست خیلی بزرگ شده خیلی بعد از اینجا خیلی بارها وب نوشتم و هر بار بستمش این ادرس چند تا از اون خیلی هاس http://haziyanhay-dokhtarak.blogfa.com/ http://saate-khamoush.blogfa.com/ قالب وبلاگم که هدیه نیم نام بود خراب شده قالبی که عاشقش بودم حالا باید عوضش کنم...ولی حوصله ندارم فریاد رسی هست؟ | |
| هدیه شما به پرنس ( 15) | |
خیلی غمگین شده خیلی شکست خورده...خیلی نامردمی دیده
لیست کل یادداشهای پرنسس کوچولو
|